تن ندادن کانادا به لغو نمایش یک فیلم مستند و حنای بی رنگ آخوندها
همزمان با افزایش موج جدید اعدامها در ایران، خبر لغو نمایش یک فیلم مستند بدرخواست سفارت رژیم در اتاوا- پایتخت کانادا، رسانه های خبری این کشور را پس از مدتها سکوت وادار به پرداختن به برنامه اتمی رژیم و نقض حقوق بشر در ایران نمود.
روز یکشنبه 16 ژانویه 2011، قرار بود که مرکز اسناد و آرشیو ملی کانادا، فیلم "ایرانیوم" ساخته "رافائل شور- مستندی که در رابطه با برنامه هسته ای رژیم افشاگری می کند- را نمایش دهد. سفارت رژیم ایران در اتاوا به طور رسمی به نمایش این فیلم اعتراض نمود و خواهان لغو نمایش آن شد. مرکز اسناد و آرشیو ملی کانادا به دلایلی که هنوز نامعلوم است به این خواسته رژیم تن داد. اما دوباره اعلام گردید که مستند مزبور، روز سه شنبه 18 ژانویه اکران خواهد شد. اینبار ایمیلهای بی نام و نشان وتهدیدآمیز به این مرکز آغاز گردید و در نهایت، ارسال دو نامه مشکوک توسط دو مرد به این مرکز، دست اندرکاران را بر آن داشت تا دوباره نمایش "ایرانیوم" را لغو کنند. پس از آن آقای جیمز مور، وزیر میراث فرهنگی و آقای جیسون کنی، وزیر مهاجرت کانادا، اعلام نمودند که این فیلم در مرکز اسناد و آرشیو ملی کانادا بزودی اکران خواهد شد و اجازه نخواهند داد تا سفارت رژیم ایران، آزادی بیانی که شهروندان این کشور از آن برخوردارند را محدود کند.
سوالی که اینجا مطرح می شود این است که چگونه رژیم ایران، اینچنین در کانادا رسوخ کرده که می تواند با تهدید و ارعاب مانع از اکران یک فیلم شود.
رژیم ایران سالهاست از طرق مختلف و در راستای فریب بزرگ "گفتگوی تمدنها" و با سوء استفاده از فضای دمکراتیک کانادا، سعی کرده است تا چهره های مورد اعتماد خود را در سطوح مختلف به سیستم کانادا رسوخ دهد. از جمله کاندیداتوری فردی به نام علی مأنوسی – یکی از ماموران رژیم در کانادا- در حزب سبزهای این کشور که البته پس از موج اعتراضات ایرانیان در انتخابات شهری شکست خورد.(http://iranianembassyandthegreenparty.blogspot.com/) یا راه اندازی "خانه فرهنگ" رژیم در اتاوا که قرار بود مورد استفاده کلان آخوندها قرار گیرد که با همت ایرانیان مخالف رژیم، این نقشه نقش بر آب شد و تنها استفاده ای که از این مرکز صورت می گردد، مراسمی است که کارمندان سفارت و وابستگان نظام در آن شرکت همیشگی داشته اند. یا اعتراضات و افشاگریهای اخیر که جلسه رژیم در سالن کنفرانس اتاوا را افشا کرد. با اینحال رژیم، فعالیتهای خود را ادامه می دهد و از هر منفذ و وسیله ای برای پیشبرد اهداف شیطانی خود استفاده می کند و اگر "گفتگوی تمدنها"، برٌایی نداشت، احمدی نژادی وارد صحنه می شود و چنان گستاخ گشته که سعی دارد جو اختناق و سرکوب خود را به کانادا نیز منتقل کند. هر چند که دولت کانادا قاطعانه در برابر خواسته اخیر سفارت رژیم ایستاد اما باید بر روی این نکته که چرا کانادا دست رژیم را تا این حد باز گذاشته تامل کرد و پرسید که چه منبعی اطلاعات گمراه کننده ای از مخالفان نظام را در اختیار ارگانهای اطلاعاتی کانادا از جمله سی سس و آر.سی.ام.پی می گذارد؟ چرا نام مخالفان نظام در لیستهای سیاه و تروریستی کشورهایی چون کانادا گنجانده می شود در حالی که آخوندها فعالیتهای تروریستی و جاسوسی خود را آزادانه ادامه می دهند؟ مخالفان رژیم در کانادا، همواره مورد توجه ارگانهای اطلاعاتی نامبرده قرار داشته اند و حرکات آنها ثبت و ضبط شده است. وقتی ارگانهای اطلاعاتی کانادا از جمله سی سس و آر.سی.ام.پی، به اطلاعات ارسالی رژیم اعتماد می کنند و مخالفان نظامی را که دولت کانادا بدرستی بارها به دلیل نقض حقوق بشر محکوم کرده است، زیر ذره بین می گذارند و این اطلاعات غلط و گمراه کننده را حتی در اختیار ارگانهای اطلاعاتی دیگر کشورها از جمله آمریکا قرار می دهند، واضح است که این چراغ سبزها دست رژیم را در دخالت در امور داخلی کشوری مانند کانادا، بازتر می کند. رژیم آنقدر با فراخ بال در این کشور پرسه زده است که شاید انتظار داشت سازنده فیلم مستند ایرانیوم توسط پلیس کانادا دستگیر شده و حتی به سرنوشت جعفر پناهی مبتلا گردد.
رژیم آنقدر از طریق آقازاده هایش پول غارت شده مردم ایران را به این کشور سرازیر کرده که برای سالیان طولانی، چشم مقامات کانادا را کور کرده بود.
اینک اما با اقدام ضد دمکراتیک رژیم مبنی بر تهدید یک مرکز فرهنگی به تبعیت از فرمانش، دولت کانادا را وادار به رسیدن به این نقطه می کند که باید در برابر تهدیدات و مهرورزیهای احمدی نژادی، ایستاده و اجازه ندهد تا رژیم به کانادا امر و نهی کند.
رفتار رژیم در این مسئله بخوبی ماسک رنگارنگ و فریبکارانه آخوندها در خارج کشور را عقب می کشد و شیوه های آخوندی از قبیل متهم کردن کانادا به "یک سو نگری" دیگر احساس همدردی کسی را برایشان بر نخواهد انگیخت و تنها جو اختناق و دیکتاتوری حاکم بر میهن ما را هم برای دولت و هم برای مردم کانادا آشکارتر خواهد ساخت.
نرگس غفاری
Jan. 20, 2011