سالگرد انقلاب 57، ناقوس مرگ آخوندها
با وجودیکه چند روز بیشتر به سی و یکمین سالگرد انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران باقی نمانده است،
با وجودیکه چند روز بیشتر به سی و یکمین سالگرد انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران باقی نمانده است،
مردم، خودشان را برای یک رویارویی بزرگ با رژیم آماده می کنند. اینروزها بر روی هر سایت و وبلاگ که می رویم و با هر وسیله ای که با داخل تماس می گیریم، به اشتیاق وتشویق مردم برای شرکت در یک تظاهرات بزرگ پی می بریم. رژیم هم البته خودش را به انحاء مختلف جمع و جور می کند تا با این قدرت نمایی مقابله نماید. از رژه نیروهایش در خیابانها و میادین شهرها بخصوص تهران، تا خط و نشان کشیدن های سران ریز و درشتش برای مردم که اگر چنین کنید، چنان می کنیم و خلاصه تا اعدام و تهدید به اعدام دستگیرشدگان در جریان قیام سراسری و بخصوص اسرای روز 6 دی(عاشورا).... همه اینها، اما ترس و وحشت رژیم از جارو شدن توسط مردم را به نمایش می گذارد. جمع کردن عکسهای خمینی و خامنه ای از ترس بزیر کشیده شدنشان توسط مردم و تعویض سطلهای زباله آهنی با پلاستیکی که در بین مردم به "جنبش سطل آشغال" معروف شده است، نمونه هایی از ترس و وحشت رژیم است.
در 31 سال گذشته، رژیم هیچگاه یک روز راحت نداشته و هر چه در این سالیان زد و کشت و برد، چیزی عایدش نشد و تنها مردم را برای رسیدن به اهداف انقلاب 57 مصمم تر کرد. اهدافی که بدلیل سبز شدن خمینی بر سر راه انقلاب، و پس از اینکه شاه را از ایران بیرون انداختند، هیچگاه به دست نیامدند و به نتیجه نرسیدند.
خمینی با همان بی احساسی نسبت به بازگشت به وطن در سال 57، دهها هزار تن را اعدام و زیر شکنجه کشت، میلیونها تن را در تنور جنگش با صدام حسین نابود کرد، صدها هزار را در سیاهچالهای خود زندانی نمود و میلیاردها دلار به کشور ضرر زد که جانشین خامنه ای و فرزند خلفش احمدی نژد و اپوزیسیونهای رنگارنگ درون نظام، اصلاح طلبان حکومتی، اصولگرایان آخوندی و...هنوز ازاعمال ضد انسانی و ضد ایرانی دیو جماران حمایت می کنند.
نسلی که در زیر بمباران تبلیغاتی رژیم بزرگ شده اند، اما مصرانه در تلاشند تا آخوندهای حاکم را به زیر بکشند و آزادی و دمکراسی را جایگزین دیکتاتوری مذهبی کنند. در این راه نیز نه از تجاوز و شکنجه واهمه ای دارند، نه از اعدامهای خیابانی و توپ و تشر آدمکشان حاکم. آخوندها می دانند و ما نیز می دانیم که این رژیم رفتنی است. به قول معروف دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد.
امید آنکه در آستانه سال جدید، به همت مردمی، جنبش مقاومت و سرنگونی طلبان رژیم، ایران خانوم، از اسارت دیوسیرتان نجات پیدا کند و روی خوش آزادی را ببیند.
مرگ بر خامنه ای
زنده باد آزادی
نرگس غفاری 18 بهمن 1388
در 31 سال گذشته، رژیم هیچگاه یک روز راحت نداشته و هر چه در این سالیان زد و کشت و برد، چیزی عایدش نشد و تنها مردم را برای رسیدن به اهداف انقلاب 57 مصمم تر کرد. اهدافی که بدلیل سبز شدن خمینی بر سر راه انقلاب، و پس از اینکه شاه را از ایران بیرون انداختند، هیچگاه به دست نیامدند و به نتیجه نرسیدند.
خمینی با همان بی احساسی نسبت به بازگشت به وطن در سال 57، دهها هزار تن را اعدام و زیر شکنجه کشت، میلیونها تن را در تنور جنگش با صدام حسین نابود کرد، صدها هزار را در سیاهچالهای خود زندانی نمود و میلیاردها دلار به کشور ضرر زد که جانشین خامنه ای و فرزند خلفش احمدی نژد و اپوزیسیونهای رنگارنگ درون نظام، اصلاح طلبان حکومتی، اصولگرایان آخوندی و...هنوز ازاعمال ضد انسانی و ضد ایرانی دیو جماران حمایت می کنند.
نسلی که در زیر بمباران تبلیغاتی رژیم بزرگ شده اند، اما مصرانه در تلاشند تا آخوندهای حاکم را به زیر بکشند و آزادی و دمکراسی را جایگزین دیکتاتوری مذهبی کنند. در این راه نیز نه از تجاوز و شکنجه واهمه ای دارند، نه از اعدامهای خیابانی و توپ و تشر آدمکشان حاکم. آخوندها می دانند و ما نیز می دانیم که این رژیم رفتنی است. به قول معروف دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد.
امید آنکه در آستانه سال جدید، به همت مردمی، جنبش مقاومت و سرنگونی طلبان رژیم، ایران خانوم، از اسارت دیوسیرتان نجات پیدا کند و روی خوش آزادی را ببیند.
مرگ بر خامنه ای
زنده باد آزادی
نرگس غفاری 18 بهمن 1388