با قهرمانان اشرف
قهرمانی هست، چنانچه قلبت را بیابی.
پاسخی هست، چنانچه روحت را بیابی.
تاریخ ملتها همیشه مملو از داستانهای واقعی و تخیلی بوده است.
داستانهایی از نبرد بین خوب و بد. زشت و زیبا. پلیدی و نیکی.
پس از گذشت یک قرن از جنبش مشروطه و دست آوردهای آن
اما خواندنیها درباره آن مانند قصه ای می مانند که انسان را بر می انگیزاند.
امروز نیز داستانی خلق شده و قهرمانانی در آن نقش آفرینی
می کنند. قهرمانانی که سالهاست، در دژی مستحکم رشادت از خود نشان داده و
می دهند. آری. شهر اشرف جایگاهی است که باید بدرون آن
نگریست و قهرمانان را دریافت. جایگاهی که پاسخی است به
پرسش بزرگ قرن: مبارزه یا معامله؟
وقتی احساس می کنی امید از بین رفته
به درونت نگاه کن و قوی باش
و تو واقعیت را خواهی دید
که قهرمان در تو آمیخته.
و چه زیبایند این کلمات.
انسانهایی که ماهها در سرما و گرما، جلوی دربها و اماکن حقوق بشری
تحصن می کنند، از اشرفیان این فرزندان آب و خاک ایران حمایت
و پشتیبانی می کنند و در کنارشان افرادی که ایرانی نیستند و مجبور نیستند
به خود سختی بدهند و زندگی مرفه خود را
به خطر بیاندازند، خوب می دانند به کجا نگاه می کنند و
می دانند که اشرفیان با آنان پیوند خورده اند.
خدا گواه است که بدنبال آمال و آرزو رفتن سخت است
ولی اجازه نده کسی آن را از تو جدا کند.
دل قویدار
فردایی خواهد بود
وقتش که رسید، راهت را پیدا خواهی کرد.
اینک وقتش رسیده و راه پیداست. به هیچ کس هم اجازه نخواهیم
داد آمال و آرزوی ما (اشرف) را از ما جدا کند.
به این ایمان داریم که فردایی خواهد رسید که در آن طعم شیرین آزادی
را بچشیم.
آنوقت است که قهرمان از راه می رسد
با نیرویی که ادامه دهد
و تو ترست را به کناری خواهی گذاشت
و تو می دانی که باقی خواهی ماند
ما می دانیم که اشرف ماندنی است. چرا که آنها به آن ایمان دارند.
اشرف، خط مقدم جنگ است و حفظ آن وظیفه انسانی ماست.
اشرف نقطه نهایی مبارزه علیه دیکتاتوری است.
و همانجاست که سرنوشت رقم خواهد خورد.
پیروزی از آن کسانی است که مبارزه می کنند.
پیروزی نزدیک است.
نرگس غفاری
هفتم اردیبهشت 1388
شعر: مارایا کری