تری فاکس و ماراتن امید
امروز سالگرد درگذشت یک اسطوره مقاومت در کاناداست. کسی که مصمم بود سرطان را شکست دهد. تری فاکس یک ماه قبل از بیست و یکمین سالگرد تولدش در ایالت بریتیش کلمبیای کانادا در حالی که سرطان استخوان به ریه هایش سرایت کرده بود، درگذشت.
تری فاکس در 28 ژوئیه سال 1958 در وینیپگ منیتوبا به دنیا آمد. در مارس 1977 زندگی تری فاکس با پیدایش غده ای در زانویش زیر و رو شد و آینده روشن او می رفت تا به تاریکی گراید. اما تری به گفته خودش " آماده ترک این دنیا نبود". پزشکان تصمیم گرفتند برای جلوگیری از پیشرفت سرطان، پای راست تری را تا 15 سانت بالای زانو قطع کنند. سه هفته بعد از عمل جراحی تری راه رفتن با پای مصنوعی را شروع کرد و نقشه بزرگی را در سر می پروراند. او به تمرینات ورزشی ادامه می داد و با عضویت در انجمن مسابقات صندلی چرخ دار کانادا، تیمش را سه بار به پیروزی رساند. اما این کافی نبود. پائیز همان سال تصمیم گرفت تا دور کانادا بدود و از هر کانادایی بخواهد یک دلار برای تحقیق پیرامون بیماری سرطان اهدا کند. پدر و مادرش فکر می کردند این کار دیوانگی است اما می دانستند که نمیتوانند فرزندشان را از این کار بازدارند. جامعه سرطان کانادا قبول کرد چنانچه تری بتواند اسپانسر پیدا کند، آنها به تری فاکس کمک خواهند کرد. تری فاکس نامه نگاری را به کمپانیهای بزرگ و کوچک آغاز کرد. آخرین جمله نامه هایش این بودند: "من نمی گویم که این کار پاسخی صریح به سرطان و یا علاج سرطان خواهد بود. ولی من به معجزه ایمان دارم. مجبورم باور داشته باشم."
قرار شد که تری فاکس روز 12 آوریل1980 از سنت جان نیوفنلند دویدن را آغاز کرده و در غرب ساحل جزیره ونکوور در 10 سپتامبر به پایان برد. او تا آنزمان تجربه دویدن بیش از 3000 مایل (5000 کیلومتر) را داشت و آماده دویدن برای امید بود.
تری در 12 آوریل 1980 پای مصنوعی خود را در آبهای اقیانوس اطلس فرو برد و "ماراتن امید" را آغاز کرد. " ماراتن امید" فاکس مردم کانادا را چنان به وجد آورد بطوریکه هر جا که می رفت با استقبال آنان روبرو می شد. مردم با گرمی از او در خانه
هایشان پذیرایی می کردند. شهرک 10 هزار نفری (پورت او بَسک) ده هزار دلار اهدا کرد.
تری به هر شهر و روستایی که می رسید مردم منتظرش بودند. در تورنتو ده هزار نفر برای خوشآمدگویی به او جشن بزرگی را ترتیب داده بودند. جامعه سرطان کانادا همان روز اعلام کرد که مردم صد هزار دلار اهدا کردند.
در 31 اوت وقتی به شهر تاندر بی رسید، احساس کرد که سرماخورده و روز بعد درد شدید سینه بسراغش آمد. هرچند سرفه های او شدیدتر می شدند و درد در گردن و سینه به اوج می رسید اما او همچنان به دویدن ادامه می داد چرا که مردم او را تشویق می کردند. او نمی توانست مردم را مایوس کند و باید به کار خود ادامه می داد. تقریبا 18 مایل خارج از شهر، تری را به بیمارستان بردند. پس از انجام آزمایشهای گوناگون و عکسبرداری، پزشکان خبر بدی به او دادند. سرطان به ریه هایش سرایت کرده بود. یک روز بعد در یک کنفرانس مطبوعاتی تری در حالی که دست مادرش را در دست داشت، اعلام کرد که باید به خانه برگردد. تا آنروز تری 3339 مایل ( 5376 کیلومتر) دویده بود. تری فاکس به خبرنگاران گفت: "چه تعداد از انسانها واقعا کاری را انجام می دهند که به آن اعتقاد دارند؟ من فقط آرزو دارم مردم به این باور برسند که هر چیزی ممکن است اگر تلاش کنند. امید به بار خواهد نشست اگر مردم سعی و تلاش کنند."
تری فاکس با هواپیما به بریتیش کلمبیا بازگشت. دو نفر از همراهان تری پیشنهاد دادند که آنها دو ماراتن امید را به پایان برسانند اما تری قبول نکرد. او خودش می خواست این کار را بکند. بنیاد فاکس مرتب ارقام بزرگی را اعلام می کرد. هنرمندان، ورزشکاران، تجار و مردم کوچه و بازار با کمکهای مالی خود درست بودن راه تری فاکس را نشان می دادند و اینکه اگر بخواهی می توانی. پس باید.
با فرا رسیدن کریسمس حال تری هم بدتر شد. سرطان به شکم او سرایت کرده بود. هزاران نامه و تلگراف از کانادا و دنیا به اتاقش در بیمارستان سرازیر می شد. تا فوریه 1981 تری مبلغ 24.17 میلیون دلار در برابر جمعیت 24.1 میلیون نفری آنزمان کانادا، جمع آوری کرده بود.
تری فاکس می گفت: "مردم فکر می کردند که من وضعیت بدی دارم. شاید بخشا چنین بود. اما من کاری را انجام می دادم که می خواستم و آرزویم به واقعیت مبدل شد."
ترنس استانلی فاکس در 28 ژوئن 1981 ساعت 4:35 دقیقه صبح در حالی که خانواده اش را در کنار خود داشت، چشم از جهان فرو بست.
با مرگ تری فاکس پرچم کانادا بر سردر تمامی ادارات فدرال این کشور برای ادای احترام به حالت نیمه افراشته در آمد. حرکتی بی سابقه در این کشور.
تری فاکس در آخرین لحظات زندگی خود گفت: " شاید اکنون به جای اینکه بگویند نگاه کنید تری چقدر سخت تلاش کرد ولی باز سرطان دارد، بگویند: نگاه کنید به تلاش تری که بر اثر سرطان مرد. ما واقعا باید سخت تر کار کنیم تا سرطان را شکست دهیم. خیلی سخت تر از گذشته."
سپتامبر همان سال”Terry Fox Run” " دوی تری فاکس " در کانادا و چندین کشور دیگر برگزار شد و بیش از 300 هزار نفر در آن شرکت و 3.5 میلیون دلار برای تحقیق روی بیماری سرطان اهدا کردند. دوی سالانه تری فاکس اکنون در 60 کشور برگزار می شود. تاکنون صدها میلیون دلار برای تحقیقات پزشکی بر روی
امروز سالگرد درگذشت یک اسطوره مقاومت در کاناداست. کسی که مصمم بود سرطان را شکست دهد. تری فاکس یک ماه قبل از بیست و یکمین سالگرد تولدش در ایالت بریتیش کلمبیای کانادا در حالی که سرطان استخوان به ریه هایش سرایت کرده بود، درگذشت.
تری فاکس در 28 ژوئیه سال 1958 در وینیپگ منیتوبا به دنیا آمد. در مارس 1977 زندگی تری فاکس با پیدایش غده ای در زانویش زیر و رو شد و آینده روشن او می رفت تا به تاریکی گراید. اما تری به گفته خودش " آماده ترک این دنیا نبود". پزشکان تصمیم گرفتند برای جلوگیری از پیشرفت سرطان، پای راست تری را تا 15 سانت بالای زانو قطع کنند. سه هفته بعد از عمل جراحی تری راه رفتن با پای مصنوعی را شروع کرد و نقشه بزرگی را در سر می پروراند. او به تمرینات ورزشی ادامه می داد و با عضویت در انجمن مسابقات صندلی چرخ دار کانادا، تیمش را سه بار به پیروزی رساند. اما این کافی نبود. پائیز همان سال تصمیم گرفت تا دور کانادا بدود و از هر کانادایی بخواهد یک دلار برای تحقیق پیرامون بیماری سرطان اهدا کند. پدر و مادرش فکر می کردند این کار دیوانگی است اما می دانستند که نمیتوانند فرزندشان را از این کار بازدارند. جامعه سرطان کانادا قبول کرد چنانچه تری بتواند اسپانسر پیدا کند، آنها به تری فاکس کمک خواهند کرد. تری فاکس نامه نگاری را به کمپانیهای بزرگ و کوچک آغاز کرد. آخرین جمله نامه هایش این بودند: "من نمی گویم که این کار پاسخی صریح به سرطان و یا علاج سرطان خواهد بود. ولی من به معجزه ایمان دارم. مجبورم باور داشته باشم."
قرار شد که تری فاکس روز 12 آوریل1980 از سنت جان نیوفنلند دویدن را آغاز کرده و در غرب ساحل جزیره ونکوور در 10 سپتامبر به پایان برد. او تا آنزمان تجربه دویدن بیش از 3000 مایل (5000 کیلومتر) را داشت و آماده دویدن برای امید بود.
تری در 12 آوریل 1980 پای مصنوعی خود را در آبهای اقیانوس اطلس فرو برد و "ماراتن امید" را آغاز کرد. " ماراتن امید" فاکس مردم کانادا را چنان به وجد آورد بطوریکه هر جا که می رفت با استقبال آنان روبرو می شد. مردم با گرمی از او در خانه
هایشان پذیرایی می کردند. شهرک 10 هزار نفری (پورت او بَسک) ده هزار دلار اهدا کرد.
تری به هر شهر و روستایی که می رسید مردم منتظرش بودند. در تورنتو ده هزار نفر برای خوشآمدگویی به او جشن بزرگی را ترتیب داده بودند. جامعه سرطان کانادا همان روز اعلام کرد که مردم صد هزار دلار اهدا کردند.
در 31 اوت وقتی به شهر تاندر بی رسید، احساس کرد که سرماخورده و روز بعد درد شدید سینه بسراغش آمد. هرچند سرفه های او شدیدتر می شدند و درد در گردن و سینه به اوج می رسید اما او همچنان به دویدن ادامه می داد چرا که مردم او را تشویق می کردند. او نمی توانست مردم را مایوس کند و باید به کار خود ادامه می داد. تقریبا 18 مایل خارج از شهر، تری را به بیمارستان بردند. پس از انجام آزمایشهای گوناگون و عکسبرداری، پزشکان خبر بدی به او دادند. سرطان به ریه هایش سرایت کرده بود. یک روز بعد در یک کنفرانس مطبوعاتی تری در حالی که دست مادرش را در دست داشت، اعلام کرد که باید به خانه برگردد. تا آنروز تری 3339 مایل ( 5376 کیلومتر) دویده بود. تری فاکس به خبرنگاران گفت: "چه تعداد از انسانها واقعا کاری را انجام می دهند که به آن اعتقاد دارند؟ من فقط آرزو دارم مردم به این باور برسند که هر چیزی ممکن است اگر تلاش کنند. امید به بار خواهد نشست اگر مردم سعی و تلاش کنند."
تری فاکس با هواپیما به بریتیش کلمبیا بازگشت. دو نفر از همراهان تری پیشنهاد دادند که آنها دو ماراتن امید را به پایان برسانند اما تری قبول نکرد. او خودش می خواست این کار را بکند. بنیاد فاکس مرتب ارقام بزرگی را اعلام می کرد. هنرمندان، ورزشکاران، تجار و مردم کوچه و بازار با کمکهای مالی خود درست بودن راه تری فاکس را نشان می دادند و اینکه اگر بخواهی می توانی. پس باید.
با فرا رسیدن کریسمس حال تری هم بدتر شد. سرطان به شکم او سرایت کرده بود. هزاران نامه و تلگراف از کانادا و دنیا به اتاقش در بیمارستان سرازیر می شد. تا فوریه 1981 تری مبلغ 24.17 میلیون دلار در برابر جمعیت 24.1 میلیون نفری آنزمان کانادا، جمع آوری کرده بود.
تری فاکس می گفت: "مردم فکر می کردند که من وضعیت بدی دارم. شاید بخشا چنین بود. اما من کاری را انجام می دادم که می خواستم و آرزویم به واقعیت مبدل شد."
ترنس استانلی فاکس در 28 ژوئن 1981 ساعت 4:35 دقیقه صبح در حالی که خانواده اش را در کنار خود داشت، چشم از جهان فرو بست.
با مرگ تری فاکس پرچم کانادا بر سردر تمامی ادارات فدرال این کشور برای ادای احترام به حالت نیمه افراشته در آمد. حرکتی بی سابقه در این کشور.
تری فاکس در آخرین لحظات زندگی خود گفت: " شاید اکنون به جای اینکه بگویند نگاه کنید تری چقدر سخت تلاش کرد ولی باز سرطان دارد، بگویند: نگاه کنید به تلاش تری که بر اثر سرطان مرد. ما واقعا باید سخت تر کار کنیم تا سرطان را شکست دهیم. خیلی سخت تر از گذشته."
سپتامبر همان سال”Terry Fox Run” " دوی تری فاکس " در کانادا و چندین کشور دیگر برگزار شد و بیش از 300 هزار نفر در آن شرکت و 3.5 میلیون دلار برای تحقیق روی بیماری سرطان اهدا کردند. دوی سالانه تری فاکس اکنون در 60 کشور برگزار می شود. تاکنون صدها میلیون دلار برای تحقیقات پزشکی بر روی
انواع بیماریهای سرطان جمع آوری شده است
ترجمه: نرگس غفاری
منابع: سایتهای گوناگون خبری و بنیاد تری فاکس